Monday, December 17, 2007

ΑΓΑΠΗΤΟ ΜΟΥ BLOG

τον τελευταίο καιρό, ξέρω, δε σου γράφω πολλά και η αλήθεια είναι πως αυτό συμβαίνει γιατί σε θεωρώ μια μαλακία και μισή. Μου την έχει δώσει εδώ και μήνες η έλλειψη δυναμικής που με χαρακτηρίζει όταν σου αφιερώνω τις ώρες μου.
Κάθομαι μπροστά από μια οθόνη, πληκτρολογώ μετά μανίας, τρέχω από το ένα μπλογκ στο άλλο, στήνω καβγάδες, γκομενιάζω και ενώ πλαταίνει ο κώλος μου, ζω μια virtual ζωή, προστατευμένη μέσα στην ανωνυμία μου από τα πληγώματα του έξω κόσμου.
Σήμερα ξενέρωσα ακόμα παραπάνω έχω να σου πω. Κατάλαβα, πως ένα από τα ελάχιστα πράγματα που με κράταγε ενεργή ήταν η ανωνυμία. Ε, τελικά αρχίδια ανωνυμία. Η Κ. που το είπε στον Γ. που είναι φίλος του Σ. που είναι συνάδελφος του Γ. με τον οποίο δουλεύω μαζί και τσαααακ, βούηξε υπόκωφα όλο το γραφείο.
Κι ο Α. που του το είπα εγώ, λέει, ένας θεός ξέρει πότε... και που τώρα μπαίνει και διαβάζει κείμενα τα οποία ποτέ δε σκέφτηκα οτι θα διάβαζε, αλλιώς θα τα είχα γράψει στο ημερολόγιό μου κι όχι εδώ.
Για να μη μιλήσω για τη μπλογκο-ευγένεια. Κάτι σα να παίζεις το γιατρό στα 5. "Είδα το δικό σου, θα δεις το δικό μου, αλλιώς δεν είμαστε φίλοι". Χώρια που αν δω άλλο ένα άκυρο σχόλιο - τύπου να μιλάει κάποιος για τον πόλεμο ας πούμε και να του λέει οι άλλοι 'καλημέρα! μας έλειψες! που ήσουν τόσες μέρες (τύπου 3 μέρες)- θα κάνω εμετό.
Τέλος, ο μπλογκορουφιάνος -blog patrol- ξέσκισε και το τελευταίο ίχνος μπλογκο-αθωότητας. ξέρεις ποιος μπήκε στο μπλογκ σου καλύτερα από το ποιος μπήκε στον κώλο σου. Τι ώρα, από που, με τι μηχανή αναζήτησης, απο ποια χώρα. Φτάνω να γίνομαι μπλογκο-φίλη όχι πλέον με έναν επώνυμο/ ανώνυμο μπλογκερ αλλά με ένα ip που βλέπω οτι με επισκέπτεται συχνά!
Βαρέθηκα να κράζω. θα επανακάμψω. πάω να πιω ένα ποτό.
φιλιά γαμώ τα μπλόγκ μου

Sunday, December 9, 2007

ΗΜΑΡΤΟΝ

David Strathairn στη φωτογραφία. Καταγωγή: Χαβάι κ Σκοτία.
Το φεστιβάλ πέρασε κι εγώ ακόμα να συνέλθω.
Ήμαρτον.